Κίτρινες μαργαρίτες
ή
αγκινάρες Ιερουσαλήμ
Αυτή την εποχή, όπου να πάτε βόλτα στην εξοχή θα συναντήσετε αυτές τις κίτρινες μαργαρίτες.
Έχουν ένα απαλό ευγενικό άρωμα, που μας θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια. Ήταν πάντοτε το αγαπημένο μου λουλούδι. Μα απ ότι φαίνεται θα γίνει και το αγαπημένο μου λαχανικό.
Ξεπατώστε μια ρίζα, χωρίς τύψεις, μια που πολλαπλασιάζονται πολύ εύκολα. Θα δείτε τις ρίζες να αναπτύσσονται οριζόντια, και σε μερικά σημεία να είναι διογκωμένες. Αυτές οι μικρούλες πατατούλες πρέπει να γίνουν σαν μικρές γλυκοπατάτες. Γι αυτό θα περιμένετε να μαραθούν τα λουλούδια, και να ξεραθούν οι βλαστοί. Σε ένα μήνα θα πάτε πάλι να τις βρείτε, να θυμάστε τον δρόμο. Στο κάτω κάτω βάλτε σημάδια και σημειώστε, ή ρίξτε κάτι τέλος πάντων στο δρόμο. Στην ανάγκη ζωγραφίστε με σπρέι βέλη. Τότε θα έχουν μεγαλώσει οι κόνδυλοι και θα είναι έτοιμοι για μάζεμα. Τότε θα τα ξαναπούμε.
Για την ώρα μπορείτε να δείτε εδώ
Εγώ πάντως τις άφησα να πολλαπλασιαστούν στον κήπο μου, και δεν χρειάζεται να ψάχνω σε βουνά και σε λαγκάδια। Όπως μου είπε ένας φίλος, στη Σουηδία είναι το πιο ακριβό λαχανικό, γιατί κρατάει λίγες μέρες. Δεν είναι σαν τις πατάτες ή τις γλυκοπατάτες, δεν αποθηκεύεται. Οπότε με περιμένει δουλειά: συγκομιδή, καθάρισμα, κονσερβοποίηση.
Πριν λίγο καιρό έμαθα τα μαντάτα για το φυτό αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ κοντά έχει μια διαδρομή ήσυχη προς το παρόν και ρομαντική. Από μικρή πήγαινα εκεί βόλτα με το ποδήλατο. Ο δρόμος ήταν γεμάτος τέτοιες μαργαρίτες τέτοια εποχή. Μελαχγολικά, ευχάριστα, ήσυχα.
Αν γίνουν και αυτά μόδα όπως άλλα θα εξαφανιστούν.
Αλήθεια στο εξωτερικό είναι γνωστές οι ρίζες αυτές και πανάκριβες.
Φιλιά θαλασσένια.
Καλημέρα Θαλασσένια, δεν θα το πούμε σε κανέναν :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως έχουμε μάθει στα εύκολα, ποιος κάθεται να καθαρίζει τόσο μικρες πατατούλες;
Οι παλιοί όλα αυτά τα ήξεραν. μία φίλη μου, μου είπε οτι η μαμά της τα μάζευε στο Κιλκίς!
ΑπάντησηΔιαγραφή