Ε π ι β ί ω σ η
Κάθε άνοιξη στην αυλή μας, μέσα σε στοίβες από κλαδιά ή κάτω από κορμούς δέντρων, οι γάτες βρίσκουν καταφύγιο και γεννάνε τα μωρά τους. Έτσι γεννιούνται πέντε - έξη γατάκια, που με την φροντίδα μας μεγαλώνουν, και το Φθινόπωρο που εμείς φεύγουμε είναι σε θέση να επιβιώσουν μόνα τους. Είναι μεγάλα πια, και εκτός από έντομα κυνηγάνε και πουλάκια και ποντικάκια. Την επόμενη άνοιξη μας περιμένουν όσα δεν καταφεύγουν σε άλλες αυλές, γιατί αφήνουμε πάντα και μπόλικη τροφή στο γείτονα που έρχεται κάθε μέρα, και έχει και εκείνος μεγάλη αγάπη για τα ζωάκια. Φέτος, το πιο άσχημο γατάκι, είναι και το πιο πιστό, και δεν φεύγει καθόλου από κοντά μας. Το λέμε “ποντικάκι” λόγω του χρώματός του.
Σήμερα λοιπόν, βλέπω το “ποντικάκι” μας, δηλαδή το ασχημούλι γατάκι μας αφοσιωμένο στα σέσκουλα.
Δεν πίστεψα βέβαια ότι λιμπίστηκε τα σέσκουλα, κάτι τρέχει εδώ σκέφτηκα, και τρέχω να πάρω τη φωτογραφική μηχανή.
Και πραγματικά βλέπω να πετάγεται κάτι και να κρύβεται κάτω από μια πέτρα.
Και το “ποντικάκι” μας από πίσω. Ηταν ένα μικρούτσικο αληθινό ποντικάκι!
Το σωματάκι του περίπου τέσσερις πόντους, και το χρώμα του ίδιο σαν το γατί μας! Άρχισε λοιπόν ένα “παιχνίδι” ζωής και θανάτου. 
Αυτό κρυβόταν κάτω απ τις πέτρες, και μόλις έκανε να βγει άρχιζε το κυνηγητό. Έβγαλα πάνω από ογδόντα φωτογραφίες (Άγια ψηφιακή) και επέλεξα μερικές να σας δείξω. Το δικό μας “ποντικάκι” χορτάτο γιατί είχε φάει ένα σωρό κροκέτες, παρ' όλη την υπομονή του, δεν κατάφερε να ελέγξει το παιχνίδι. Έτσι το μικρούτσικο την κοπάνησε και μπήκε κάτω από μια τεράστια πέτρα χωρίς να γίνει αντιληπτό. Εγώ όμως περίμενα και κατάφερα να το φωτογραφίσω και μόνο του. Μάλλον με πήρε χαμπάρι και πόζαρε αυτάρεσκα ενώ το γατάκι ξεχάστηκε και άραξε στον ήλιο.
Το ποντικάκι πόζαρε, εγώ έβγαζα φωτογραφίες, και ο γάτος που μας είχε ξεμείνει απ την περσινή γενιά χαϊδευόταν στα πόδια μου.
Κάτι κατάφερα παρ όλο που το χρώμα και το μέγεθος, δεν βοηθούσαν. Είχε μέγεθος ενός φύλλου ελιάς και δύσκολα ξεχώριζε. Τώρα παρακαλάω να τους ξεγελάει και να μην το πιάσουν ποτέ οι γατούληδες.
Ωραίες φωτογραφίες και ωραίος τίτλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είναι αυτό που μας ενώνει με κάποιους αδιόρατα και ασυναίσθητα.
Σε τούτη την ανάρτηση που σε παίδεψε, είχα και ένα θέμα με ποντικάκι που δίστασα να βάλω για να μην προσβάλω.
Είχα σκεφτεί όπως εσύ για το ποντικάκι. Δεν θα καταστρέψει τον κόσμο, άφησέ το να σωθεί.
Κρίμα που δεν το έβαλα.
Θα σου στείλω όμως τις φωτογραφίες.
Φιλιά θαλασσένια.
Θα περιμένω Θαλασσένια, γιατί μου κίνησες την περιέργεια. Πως θα προσβάλεις δηλαδή με το ποντικάκι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα σου εύχομαι!
Σιγά τη Γάτα...Η δικιά μου το φαίρνει νεκρό το
ΑπάντησηΔιαγραφήποντίκι.
Περιμένη να την πώ μπράβο, κι αποσήρετε μεγαλοπρεπώς,όλο περιφάνια.
Είναι ξεχωριστή, δεν ανεβαίνει σε καρέκλες
τραπέζια κ.τ.λ.
Δεν μπαίνει μέσα στο σπίτι , η επικράτεια της
ειναι η βεράντα και ο κήπος.
Frezia, δεν είναι ξεχωριστή η δική σου γάτα, αφού κάνει ότι κάνουν όλες οι γάτες. Ξεχωριστός είναι ο γάτος που ποζάρει δίπλα στο ποντικάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε πλάσμα επάνω στη Γη έχει το ρόλο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ρόλος της Γάτας είναι να εξολοθρέυει ποντίκια...