Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Με τις προωθήσεις δεν σώζουμε το περιβάλλον.


Με αφορμή ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που ετοιμάστηκα να προωθήσω και μετά να προχωρήσω παρακάτω.

GL-The End of Plastic Bag

Το σκέφτηκα για λίγο και είπα, εντάξει θα κάνουν το ίδιο και οι φίλοι μου, και μετά και οι φίλοι των φίλων μου, και οι φίλοι των φίλων των φίλων μου,…. Οπότε αποφάσισα πρώτα να κάνω πράξη όσα τόσο καιρό τα λέμε στο σπίτι, αλλά αν και προσπαθήσαμε τελικά δεν τα εφαρμόσαμε. Και ιδού κάτι απλό. Αν ψάξουμε σε όλο το σπίτι, σε ντουλάπες, μπαούλα, συρτάρια, θα βρούμε σίγουρα κομμάτια υφασμάτων, δαντέλες, τρέσες, και άλλα υλικά ραπτικής. Ακόμα και μεταχειρισμένα ρούχα που δεν μας κάνουν ή έχουν φθαρεί σε μερικά σημεία, μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε. Τι να τα κάνουμε; μα υφασμάτινες τσάντες, που θα αντικαταστήσουν τις πλαστικές σακούλες για τα ψώνια μας. Θα τις έχουμε για πολλά χρόνια, γιατί θα πλένονται και θα χρησιμοποιούνται πολλές φορές. Άσε που το κάθε κομμάτι τους κάτι θα μας θυμίζει.

Έφτιαξα λοιπόν τις δύο αυτές τσάντες, με τσέπες για τις αποδείξεις και κατάλληλα ραμμένη τη βάση ώστε να έχουν όγκο.

Αυτές είναι κατάλληλες για το σούπερ μάρκετ αλλά για μια βόλτα στην αγορά για μερικά ψιλοπράγματα χρειάζεται μια πιο μικρή. Έτσι έφτιαξα και την επόμενη.

Σε μια απλή βόλτα πιθανόν να αγοράσουμε π.χ. ένα κραγιόν, ένα κουτί χάπια, ένα μασουράκι, μια μπαταρία,.. όλα από διαφορετικά μαγαζιά, που θα μας δώσουν αντίστοιχο αριθμό σακουλιών. Ε μπορούμε να αποφύγουμε όλες αυτές τις πλαστικές σακουλίτσες χρησιμοποιώντας αυτή την τσάντα.

Την έφτιαξα πιο μικρή για να είναι εύχρηστη, αλλά επειδή πηγαίνοντας στην αγορά μπορεί να θυμηθώ και άλλα πράγματα που χρειάζομαι, και να μην χωράνε σ’ αυτήν, μπορεί να μεγαλώνει. Ξεκουμπώνω τις σούστες που έραψα και γίνεται μια μεγάλη τσάντα σαν τις προηγούμενες.

και η άλλη πλευρά

Και μια ιδέα για το τι να κάνετε τα σφιχτά αυγά που σας περισσεύουν. Εσείς βάψατε όμορφα και πλούσια τα αυγά σας, τσουγκρίσατε, ευχηθήκατε αλλά δεν φαγώθηκαν και πολλά, το ξέρω. Τα παιδιά μόνο τα σπάζουν και άντε να φάνε μισό και αυτό γιατί τους εντυπωσιάζει το κόκκινο χρώμα. Κάντε λοιπόν αυτό που έκανα και εγώ. Αυγά τουρσί με βότανα (στο διαδίκτυο θα βρείτε πολλές συνταγές). Ναι είναι μια εβραϊκή μάλλον συνταγή και εγώ την εφήρμοσα για δεύτερη φορά. Σε ένα μήνα θα μπορούμε να τρώμε το μεζεδάκι μας.

Τι θυμήθηκα τώρα, όταν ήμουν παιδί το Πάσχα έβγαζα αναφυλαξία απ τα πολλά τα αυγά. Τότε τσουγκρίζαμε στο δρόμο με τα άλλα παιδιά και όποιος νικούσε έπαιρνε το αυγό του άλλου και το έτρωγε εκεί επί τόπου. Ο δρόμος ήταν γεμάτος με κόκκινα αλλά και άλλα χρώματα τσόφλια. Άντε και του χρόνου, με υγεία!

14 σχόλια:

  1. Μπράβο για την πολυ ενδιαφέρουσα ανάρτησή σου. Μπράβο για τις υφασμάτινες τσάντες που κατασκεύασες και μας τις δείχνεις. Εύχομαι όλοι που θα την διαβάσουμε, να καταλάβουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι (τουλάχιστον δυο τσάντες από ύφασμα) ώστε να μην είμαστε μόνο λόγια. Να καταλάβουμε ότι πλέον χρειάζονται πράξεις. Δυστυχώς δεν πιστεύουμε σ' αυτό που λέγεται ζωή και το χρησιμοποιούμε αισχρά εναντίον του πλανήτη μας και παράλληλα εναντίον των εαυτών μας, καθαρά από έναν εγωισμό, από μια ανεξήγητη ζήλεια για την ύπαρξη. Στερημένοι σεμνότητας είναι σα να βροντοφωνάζουμε: "Μια μέρα θα πεθάνουμε ΕΜΕΙΣ, τι μας νοιάζει πως θα ζούν οι απόγονοί μας, τι μας νοιάζει τι θα συμβεί στον πλανήτη μας." Ξεχνάμε ότι οι απόγονοί μας είναι τα παιδιά μας, είναι τα εγγόνια μας. Η αχαριστία και η αγνωμοσύνη μας είναι ένα δυνατό χαστούκι, απέναντι στο δώρο, στην ευλογία που λέγετε ζωή. Ας αφυπνιστούμε και ας καταλάβουμε το λάθος μας. Πράξεις λοιπόν και όχι μόνο λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάνη σε καλωσορίζω. Συμφωνώ σε όλα και ήθελα να προσθέσω τον υπέρμετρο εγωισμό και κυρίως την αδιαφορία μας. Ο καθένας το αφήνει στους άλλους, υποθέτει οτι κάνει μικρό κακό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακριβώς αυτό θαυμάζω σε σένα, την διαφορετική οπτική. Τον λόγο που γίνεται έργο.
    Συγχαρητήρια για τις χαριτωμένες τσάντες και την ιδέα της ανάρτησης.
    Όσο για τα αυγά ήθελα να σου πω μια ιδέα που εφαρμόζω τα τελευταία χρόνια.
    Βάφω λίγα για το έθιμο αλλά πάντα περισσεύουν.
    Τα φυλάω σε ένα μέρος εφ΄όσον είναι γερά και θα τα σπάσω σε μερικά χρόνια.
    Γίνεται σαν κεχριμπάρι, αν πετύχει βέβαια.
    Θα σου στείλω φωτογραφία από ένα που έσπασα φέτος.
    Το εσωτερικό ξεραίνεται, ξεκολάει από το κέλυφος, το αυγό ελαφραίνει και τότε το σπάμε.
    Θέλει υπομονή γαϊδουρινή αλλά....

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θαλασσένια περιμένω το διαφορετικό αυγό σου! είμαι ικανή να βαψω και τωρα, χα χα! και τι το κάνεις; διακοσμητικό ή το τρως όπως οι κινέζοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για τα αυγά εφαρμόζω την παρακάτω συνταγή:
    http://www.vita.gr/html/ent/057/ent.10057.asp
    και αυτό θέλει υπομονή, όχι χρόνια αλλά μήνες για να περάσουν τα αρώματα των βοτάνων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Frezia το λινκ δεν βγαινει κατ ευθειαν, να το αντογραψεις στη μνημη με Ctrl C και να το κωλήσει με Ctrl V. καλη επιτυχια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Mπράβο ΑΜΑΝΤΑ!!!Εργα, εργα κι όχι λόγια,μούδωσες
    μια ιδέα.
    Τσάντες υφασμάτηνες έχω πολλές,πρακτικό μυαλό σαν το δικό σου καθόλου.
    Στο εξής θα παίρνω την υφασμάτηνη τσάντα όταν βγαίνω για ψώνια.
    Πολύ αξιόλογη η σημερινή σου ανάρτηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χαχαχα, διακοσμητικό. Υπολογίζω σε πέντε χρόνια -αν έχω υπομονή- να έχω δέκα κεχριμπαρένια αυγά.
    Προς το παρόν έχω ένα που έσπασα φέτος, είναι ακέραιο αλλά όχι απόλυτα πετυχημένο γιατί βιάστηκα και το έσπασα. Δεν πρόλαβε να συρρικνωθεί σωστά.

    ...ξέρεις πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γειά σου Αμάντα μου
    να σου πω οτι βρήκα υπέροχες τις τσάντες σου και για καθε χρηση μελετημένες! Επίσης μου θύμησες τα παιδικά μου χρόνια, που τη Νια Δευτέρα στο κοντινό μας πανηγύρι πηγαίναμε στην εκκλησία με τα αυγά στην τσέπη να τα σπάσουμε κάπως όπως εσέις. Οσο για τουρσί ...σπάνια μένουν,γιατί είναι η ΜΟΝΗ εποχή που τα τρώω, αφού η μητέρα μου μου έλεγε πάντα "να στα βάφω κόκκινα όλο το χρονο;" Δεν μπορώ να εξηγήσω αυτή την προτίμηση! Φιλιά πολλά και σ ευχαριστώ για το ταξίδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα χαρά,
    Το "Νια Δευτέρα" είναι τυπογραφικό λάθος; ή έτσι λέτε τη δεύτερη μέρα του Πάσχα; πρώτη φορά το ακούω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θαλασσένια μου, πολύ αισιόδοξη η πρότασή σου, να περιμένουμε δέκα χρόνια για να δούμε το αποτέλεσμα ενός αφυδατωμένου αυγού!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Περίεργο?το δικό σου μπλογκ λειτουργεί.
    τα άλλα όχι.φαίνεται ότι εσεις εκεί στη
    Θράκη ειστε προνομιούχοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πρώτη φορά ακούω για αυγά τουρσί!
    Με κούφανες! Πολύ καλή λύση για τα παραπεταμένα αυγουλάκια που όλοι τα έχουν βαρεθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλώς ήρθες παπίτσα! και έγιναν πολύ νόστηκα και αρψματικά απ τα τόσα βότανα. Και κρατάνε μήνες οπότε τα τρώμε ενα ένα με λίγο λαδάκι, για μεζέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή