Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Με τις προωθήσεις δεν σώζουμε το περιβάλλον.


Με αφορμή ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που ετοιμάστηκα να προωθήσω και μετά να προχωρήσω παρακάτω.

GL-The End of Plastic Bag

Το σκέφτηκα για λίγο και είπα, εντάξει θα κάνουν το ίδιο και οι φίλοι μου, και μετά και οι φίλοι των φίλων μου, και οι φίλοι των φίλων των φίλων μου,…. Οπότε αποφάσισα πρώτα να κάνω πράξη όσα τόσο καιρό τα λέμε στο σπίτι, αλλά αν και προσπαθήσαμε τελικά δεν τα εφαρμόσαμε. Και ιδού κάτι απλό. Αν ψάξουμε σε όλο το σπίτι, σε ντουλάπες, μπαούλα, συρτάρια, θα βρούμε σίγουρα κομμάτια υφασμάτων, δαντέλες, τρέσες, και άλλα υλικά ραπτικής. Ακόμα και μεταχειρισμένα ρούχα που δεν μας κάνουν ή έχουν φθαρεί σε μερικά σημεία, μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε. Τι να τα κάνουμε; μα υφασμάτινες τσάντες, που θα αντικαταστήσουν τις πλαστικές σακούλες για τα ψώνια μας. Θα τις έχουμε για πολλά χρόνια, γιατί θα πλένονται και θα χρησιμοποιούνται πολλές φορές. Άσε που το κάθε κομμάτι τους κάτι θα μας θυμίζει.

Έφτιαξα λοιπόν τις δύο αυτές τσάντες, με τσέπες για τις αποδείξεις και κατάλληλα ραμμένη τη βάση ώστε να έχουν όγκο.

Αυτές είναι κατάλληλες για το σούπερ μάρκετ αλλά για μια βόλτα στην αγορά για μερικά ψιλοπράγματα χρειάζεται μια πιο μικρή. Έτσι έφτιαξα και την επόμενη.

Σε μια απλή βόλτα πιθανόν να αγοράσουμε π.χ. ένα κραγιόν, ένα κουτί χάπια, ένα μασουράκι, μια μπαταρία,.. όλα από διαφορετικά μαγαζιά, που θα μας δώσουν αντίστοιχο αριθμό σακουλιών. Ε μπορούμε να αποφύγουμε όλες αυτές τις πλαστικές σακουλίτσες χρησιμοποιώντας αυτή την τσάντα.

Την έφτιαξα πιο μικρή για να είναι εύχρηστη, αλλά επειδή πηγαίνοντας στην αγορά μπορεί να θυμηθώ και άλλα πράγματα που χρειάζομαι, και να μην χωράνε σ’ αυτήν, μπορεί να μεγαλώνει. Ξεκουμπώνω τις σούστες που έραψα και γίνεται μια μεγάλη τσάντα σαν τις προηγούμενες.

και η άλλη πλευρά

Και μια ιδέα για το τι να κάνετε τα σφιχτά αυγά που σας περισσεύουν. Εσείς βάψατε όμορφα και πλούσια τα αυγά σας, τσουγκρίσατε, ευχηθήκατε αλλά δεν φαγώθηκαν και πολλά, το ξέρω. Τα παιδιά μόνο τα σπάζουν και άντε να φάνε μισό και αυτό γιατί τους εντυπωσιάζει το κόκκινο χρώμα. Κάντε λοιπόν αυτό που έκανα και εγώ. Αυγά τουρσί με βότανα (στο διαδίκτυο θα βρείτε πολλές συνταγές). Ναι είναι μια εβραϊκή μάλλον συνταγή και εγώ την εφήρμοσα για δεύτερη φορά. Σε ένα μήνα θα μπορούμε να τρώμε το μεζεδάκι μας.

Τι θυμήθηκα τώρα, όταν ήμουν παιδί το Πάσχα έβγαζα αναφυλαξία απ τα πολλά τα αυγά. Τότε τσουγκρίζαμε στο δρόμο με τα άλλα παιδιά και όποιος νικούσε έπαιρνε το αυγό του άλλου και το έτρωγε εκεί επί τόπου. Ο δρόμος ήταν γεμάτος με κόκκινα αλλά και άλλα χρώματα τσόφλια. Άντε και του χρόνου, με υγεία!